Ik ben een tijdje weggeweest. Niet letterlijk weggeweest, maar afwezig van de Beer. Ik had even geen zin om te schrijven. We hebben onze lieve Bram namelijk in moeten laten slapen. Hij was ziek en ondanks dat ie pas 5 jaar was, was het een oude hond. Bram had veel pijn en jeuk en dus was het onvermijdelijk.
Wat mis ik die lieve Bram. Iedere keer als het zijn uitlaattijd is, iedere keer als het zijn etenstijd is, iedere keer as de voordeurbel gaat, iedere keer als er een hond op de tv is, gewoon iedere keer als ik naar de plek kijk waar zijn bench stond…
Bram heeft gelukkig een heel fijn leven gehad. Wat was het een heerlijke hond. 
