Afgelopen week waren Roelof en ik met mama en tante Janny een dagje naar Amersfoort. We hadden voor het diner gereserveerd bij bistro ’t Kannetje. Ik was er een paar keer geweest met Arend en het was me eigenlijk altijd goed bevallen.
Omdat Roelof en ik alle twee “brede heupen” hebben wilde we graag binnen zitten, omdat ze daar stoelen hebben zonder de smalle leuningen. Daar passen we beter in zeg maar. Het was prachtig weer en we waren de enige die binnen zaten, de rest van de gasten zat buiten op het terras. Binnen liep er overigens genoeg bediening hoor, de dames en heren van de bediening moesten allemaal binnen zijn om drankjes te halen en eten te lopen. Ook zaten we dicht bij de bar, dus het barpersoneel kon ons ook goed in de gaten houden. Maar, dat laatste deden ze niet, op 1 dame na. Zij hield ons wel in de gaten als ze in de buurt was. Ik denk dat zij een leidinggevende was, dat straalde ze tenminste uit. Enfin, we kwamen binnen en er werd ons gevraagd of we gereserveerd hadden. Ja, was ons antwoord. Dan m oet ik dat even nakijken zei ze en weg was ze weer. Een minuut of 10! Ze kwam uiteindelijk terug en we mochten een plaatsje uitzoeken. We gingen lekker dicht bij de bar zitten zodat ze ons goed in de gaten konden houden. Maar ja, zoals eerder gezegd leek het wel of we er niet waren. Eigenlijk hebben we de hele avond moeten wuiven en roepen naar de bediening omdat we anders niets in ons glas zouden hebben. En het eten zelf, wat overigens gewoon lekker en goed was, duurde ook erg lang. Er had een groep voor ons gezeten en ik weet zelf ook wel dat dan de rest van de bonnen stilgelegd worden. En die ene (leidinggevende) dame kwam ons melden dat het nog wel even ging duren. Op zich heb ik daar alle begrip voor, maar als het zolang duurt kun je dat best even compenseren met een drankje. Nogmaals, de kwaliteit van het eten was goed, maar de bediening ronduit waardeloos. Daarm oet nog een hoop aan bijgespijkerd worden. Jammer hoor, maar bij het Kannetje zien ze mij niet meer. 