Verjaarsdiner bij de Engelenburg

Afgelopen zondag was ik jarig en omdat we geen feestje konden geven ivm corona besloten we lekker samen uit te gaan eten. Ik had al een anderhalve maand geleden gereserveerd en we hadden er zin in. We gingen naar kasteel Engelenburg in Brummen.

 

Om 18.00 uur hadden we gereserveerd en 5 minuten voor 6 meldden we ons bij de receptie. En dan begint het feestje. Jezelf in de watten gelegd voelen, je helemaal welkom voelen, je thuis voelen. Dat doen ze daar met woorden én met hun lichaamstaal. We werden begeleid naar onze tafel en daar viel de dame die ons begeleidde op dat mijn heupen wat breed waren voor de stoel met leuningen. Heel discreet vroeg ze of ze misschien een stoel zou pakken zonder die ellendige armleuningen. Nou graag…, en even later kwam ze terug met de beloofde stoel.

De Engelenburg is een landgoed met de grootste Zuid-Afrikaanse wijnkaart van Nederland. De vorige keer dat we daar waren hebben we uitgebreid de hele wijnkaart bestudeerd, en daar hadden we nu niet zoveel zin in. Dus we besloten ons te laten verwennen met een wijnarrangement. Maar eerst namen we een aperitiefje. Lekker zo uitkijkend op de prachtige kasteeltuin met het zonnetje in ons gezicht.

Ivm het virus dat er heerst was de keuze van het eten wat beperkt. We konden kiezen uit een daghoofdgerecht of een menu “Engelenburg”.Deze keuze hadden we anderhalve maand geleden, bij het reserveren al gemaakt. Tja, ik word maar 1 keer 51 dacht ik toen en uiteraard werd het het 4 gangenmenu.

De amuses kwamen redelijk vlot, en die waren al heel erg lekker.

 

 

 

 

 

Na de twee amuses die we de man kregen was het tijd voor het voorgerecht, makreel op 2 manieren met octopus, olijf, snijboon en gezouten citroen. Een plaatje om te zien maar zeker net zo lekker als het eruitzag.

 

 

 

 

 

 

Na het voorgerecht en een lekkere bijpassende wijn duurde het precies lang genoeg voor we ons volgende gerecht kregen. Dit waren wilde gamba’s met kimschi, paksoy, limoen, pinda’s en kokos. Ook hierbij kwam een geweldige wijn. De wijnen heb ik niet opgeschreven, dus ik heb geen idee meer wat we gedronken hebben. Maar dat het een gouden combinatie was de hele avond weet ik nog wel.

Aan het begin van het diner hadden we de mogelijkheid gekregen om ons menu uit te breiden met nog een extra tussengerecht. Tja, wat denk je zelf…, mijn heupjes zijn toch al breed, dus een extra tussengerecht kon er nog met gemak bij.                                                                                               Het werd een duo van kwartel, geserveerd met fregola, paddenstoelen, doperwten, mint en een jus van gevogelte.

Na de derde gang kwam het hoofdgerecht. Dit was ook weer zo lekker. Het was een stuk rundvlees, kalfswang, een krieltje, soja, sambai, bosui en kalfsjus. Natuurlijk werd hier ook weer een geweldige wijn bij geschonken.

Na het hoofdgerecht kregen we de keuze of we wellicht een bordje kaas tussendoor zouden willen, met daarbij een glas Zuid-Afrikaanse port. Natuurlijk mag dit geen port heten, omdat het niet uit Porto komt, maar eerlijk gezegd was deze wijn net zo lekker als een port uit Portugal. De kazen weet ik ook niet meer, maar de foto zegt genoeg. Ik moet eerlijk zijn en erbij zeggen dat er nog een stuk kaas op het bord lag. Maar ik was even vergeten een foto te maken, zo lekker zag het eruit…

Na de kaas kwam het dessert. Dit was een mousse van peper, daarbij Granny Smith, kruidkoek, witlof en grapefruit. Ik was erg benieuwd naar de witlof, en deze was inderdaad zoals je verwacht van witlof. Beetje bitter, maar dat paste precies bij de andere onderdelen van het nagerecht.

Na al dit lekkers kun je natuurlijk alleen nog maar afsluiten met een lekkere dubbele espresso met daarbij een klein bonbonnetje. Eigenlijk eten wij geen chocolade of andere zoete dingen, maar dit hebben we gewoon gedaan. Het is ons redelijk gelukt om koolhydraatarm te blijven, maar op zo’n dag sjoemelen we wel een beetje hoor…

Wat hebben we genoten, en we zijn alweer aan het sparen om er weer heen te gaan.